„ Ach, może wieki przeminą
A nas tu nigdy nie będzie
Lecz dusze nasze nie zginą
Cień nasz te brzegi osiędzie."
(Anna Boharewicz – Richter, Korzenie, s. 20.)

Anna Boharewicz – Richter urodziła się 2 grudnia 1926 r. w Ongirach na Litwie Kowieńskiej, gdzie spędziła swoje dzieciństwo. Mając niespełna 19 lat (w 1945r.) przyjechała wraz z rodziną do Ełku, gdzie osiadła na stałe. W 1947 r. ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Ełku, a następnie Wyższą Szkołę Ekonomiczną we Wrocławiu.

W latach 1946-1948 pracowała jako nauczycielka, najpierw we wsi Krzywe koło Wiśniowa Ełckiego, a następnie w Szkole Powszechnej nr 1 w Ełku. Po ukończeniu studiów w 1952 r. podjęła pracę w Okręgowym Zarządzie Państwowych Gospodarstw Rolnych w Ełku (gdzie pełniła obowiązki kierownika działu inwestycyjnego). W styczniu 1965 r. zatrudniona została w Okręgowej Dyrekcji Inwestycji Miejskich w Ełku na stanowisko kierownika działu planowania. Przez jakiś czas pracowała również w Zakładach Produkcji Elementów Prefabrykowanych „Ełk" na stanowisku kierownika działu planowania i organizacji oraz w Ełckim Przedsiębiorstwie Budowlanym.

„Potrzebny był czas, aby wrosnąć korzeniami i zacząć organizować własne życie (...) Zawsze znajdzie się siła na to, czego naprawdę człowiek pragnie. (...) Po latach twierdzę, że Ełk stał się jakby moim rodzinnym miastem, ukochanym miejscem na ziemi. Tu zawsze czułam się dobrze, byłam szczęśliwa, lubiłam swoją prace zawodową, kochałam swoją rodzinę i dom."
(Anna Boharewicz – Richter, Korzenie, s. 164.)

Anna Boharewicz – Richter pisać zaczęła dopiero po przejściu na emeryturę. Debiutowała w 1971 r. artykułem Wnuczka Anna, opublikowanym w tomie pt. Mój nowy dom. Autorka znana jest również z wielu artykułów w lokalnej prasie. Z licznych podróży pisała reportaże publikowane m.in. w „Magazynie Wileńskim" w Wilnie, „Martyrii", „Ełk i my", a także „Suvalkietis" w Suwałkach.

Pani Anna od wielu lat zajmowała się także gromadzeniem wspomnień o życiu ełczan. W swoich książkach zwracała uwagę na wielokulturowość naszego regionu, ukazując przy tym losy i życie ludzi zwyczajnych, a jednocześnie wyjątkowych, którzy tworzyli historię naszego miasta.

Jest autorką niezwykłej trylogii książek: "Korzenie" (1999), „Zatoka wichrów" (2006) i „Szczęśliwy brzeg" (2010), w których utrwala losy i historię powojennych ełczan, ludzi wpisanych w losy naszego miasta. Dodatkowo w „Korzeniach" przeprowadza powoli czytelnika przez świat swoich osobistych wspomnień: od dzieciństwa nad rzeką Szuszwą na Litwie, przez lata spędzone w Ełku, które przeplatują się jednocześnie z losami ełckich powojennych osadników. Autorka wydając tę książkę miała nadzieję, że „jedni znajdą w niej własne losy, inni dzieje swoich bliskich i znajomych, pozostali zaś różne zabawne i poważne sytuacje wzięte prosto z życia – oraz trudną miłość końca XX wieku..." Bez wątpienia można powiedzieć, że Anna Boharewicz – Richter była kronikarzem naszego miasta utrwalając na zawsze swoje bezcenne wspomnienia i subiektywne odczucia oraz niezwykle ciekawie opisując losy mieszkających tu ludzi oraz tworzącą się i zmieniającą powojenną rzeczywistość. Przed odejściem Pani Anna pracowała nad czwartą swoją książką „Tak musiało być", która pozostała na etapie nanoszenia poprawek redakcyjnych.

Anna Boharewicz – Richter za swoją działalność otrzymała również wiele nagród i wyróżnień. Do najważniejszych należą: nagroda Instytutu Zachodniego w Poznaniu za Pamiętnik Mieszkańca Ziem Zachodnich (1971), wyróżnienie w finale konkursu pt. „Autoportret Rodziny" (1980), tytuł Ełczanina Roku (2004) oraz nagroda w Konkursie Pamiętnikarskim „60 lat na Mazurach" (2006). Natomiast wśród odznaczeń znalazły się: Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Odznaka za Zasługi dla Województwa Suwalskiego oraz Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

„Boskie drogi są nieznane ludziom. Przeznaczenie musi być spełnione (...) Po prostu rzeczy dzieją się same. Poczułam ogromny respekt dla siły losu czy wyznaczonej drogi przez Boga (...) Życia nie otrzymuje się na zawsze i nie da się oszukać ustalonego losu (...) Do śmierci nie można przywyknąć i oswoić się z nią. Za każdym razem jest ona czymś ostatecznym i nieodwołalnym."
(Anna Boharewicz – Richter, Korzenie, s. 79.)

Anna Boharewicz – Richter była osobą gościnną, opiekuńczą, ciepłą i bardzo życzliwą w kontraktach z innymi, a także nieustannie ciekawa ludzi i świata. Chętnie też dzieliła się wspomnieniami z licznych podróży, które były jedną z jej wielu pasji. Przez ponad 40 lat odwiedziła 52 państwa. Ponadto swoją pasją pisarską oraz postawą nieustannie dawała dowód temu, że w każdym momencie swojego życia można zacząć robić to, co się kocha i co daje satysfakcję oraz spełnienie. Była też osobą bardzo zaangażowaną w kulturalne życie miasta, w którym w miarę swoich możliwości czynnie brała udział.

„Dla mnie Pani Ania nie tyle była, ale jest uosobieniem niezwykłej radości życia, a także konsekwentnej realizacji prawdziwych pasji, w tym pisarskich. Pomimo swojego wieku była też kobietą o bardzo dużym poczuciu humoru oraz czynnie zaangażowaną w życie naszego miasta. Będzie mi brakowało przede wszystkim Jej cennych rad, rozmów o życiu i niegasnącego optymizmu, a także osobistego ciepła." – powiedział Tomasz Andrukiewicz, prezydent miasta Ełku i bliski przyjaciel Anny Boharewicz – Richter.

Uroczystości pogrzebowe:

W środę 19 sierpnia 2015 r. o godz. 16.00 nastąpi wystawienie ciała w kaplicy PUK w Ełku mieszczącej się przy ul. Konopnickiej.

W czwartek 20 sierpnia 2015 r. o godz. 10.45 nastąpi wyprowadzenie ciała. Natomiast Msza św. odbędzie się o godz. 11.00 w parafii Najświętszego Serca Jezusowego.